Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2020

Ο Νίκος Τουλιάτος για τον έρωτα ("Μ' ένα κύμβαλο ...αλαλάζον;" μέρος 24ο)







Ο έρωτας έχει παίξει μεγάλο ρόλο στη ζωή μου. Ο έρωτας σαν πέταγμα της ψυχής, και όχι απαραίτητα σαν σεξουαλική πράξη. Είμαι ερωτευμένος με ότι κάνω, είμαι ερωτευμένος με το ωραίο, είμαι ερωτευμένος με τη ζωή, είμαι ερωτευμένος ακόμα και με τον καφέ που πίνω, ή με το τσιγάρο που καπνίζω. Δεν μπορώ να διανοηθώ τη ζωή μου χωρίς να χάνεται το μυαλό σε δημιουργικές περιπέτειες που οδηγεί η κατάσταση του νου όταν μαγεύεται από μια ματιά, από μια έκφραση, από ένα άγγιγμα.

Υπήρξαν γυναίκες που με απογείωσαν αλλά και που με έρριξαν πολύ χαμηλά. Αυτή όμως δεν είναι η μαγεία του έρωτα; Χρειάζεται καθημερινή πάλη, και προσωπικές θυσίες η διατήρηση αυτής της μαγείας.

Διαφωνώ με όλους αυτούς που γοητεύονται από ένα όμορφο λουλούδι το οποίο κόβουν για να το έχουν αποκλειστικά δικό τους, το βάζουν στο βάζο και όταν αυτό μαραθεί ψάχνουν να βρουν άλλο. 

Ο έρωτας για να είναι ζωντανός θέλει αγώνα, απαιτεί να λάμπουν και οι δύο, χρειάζεται κατανόηση χωρίς εγωιστικούς ανταγωνισμούς, έχει ανάγκη από δύναμη ψυχής. 

Όταν είμαι ερωτευμένος ακούω μουσική με την ψυχή, παίζω αλλιώς, και αυτό φαίνεται, ή μάλλον ακούγεται. Όταν είμαι ερωτευμένος θέλω να μοιράζομαι ότι αγγίζει το μυαλό και την ψυχή μου. Θέλω να μοιράζομαι μυρωδιές, γεύσεις, εικόνες, ήχους…δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να γίνεται διαφορετικά. Είναι τόσο γοητευτικό να ρίχνεις τους εγωισμούς σου, να μπορείς να συρθείς, ακόμα και να εξευτελιστείς. Να κλάψεις, να αφήσεις ένα λουλούδι στην εξώπορτα, να ξενυχτήσεις, να ονειρευτείς, να νιώσεις αυτή την ανατριχίλα στο σώμα, αυτό το υπέροχο σκίρτημα στην καρδιά όταν αντικρίζεις τον άνθρωπο σου. Να κάνεις πράγματα αντισυμβατικά, τρελλά. Να μην πιστεύεις πού βρίσκεις τόση δύναμη και τόσες αντοχές. Να οδηγείσαι μόνο από το συναίσθημα χωρίς λογικές αγγυλότητες. Να ζεις τις στιγμές με πάθος. Όταν πρόκειται για τόσο δυνατά συναισθήματα, τόσο δυνατές στιγμές που θολώνουν το μυαλό όλα παίζουν μέσα σε αυτό το μαγικό ταξίδι. Κάτι τέτοιες στιγμές γίνεται και η τέχνη μαγικό ταξίδι.

Όταν παίζω πάντα ψάχνω τα μάτια που θα ερωτευτώ και παίζω μόνο για εκείνη είτε το μάθει ποτέ είτε όχι. Μου φτάνει ότι έχω εγώ ένα σοβαρό λόγο να μοιράσω τους ήχους μου με αυτήν την άγνωστη γυναίκα που χωρίς να το ξέρει κάνει την συναυλία μου γοητευτική περιπέτεια. Παίζω μόνο γι' αυτήν και απλώς ακούνε και οι άλλοι.

Νίκος Τουλιάτος



Δεν υπάρχουν σχόλια: