Κακά τα ψέμματα, η ραχοκοκαλιά του νέου ελληνικού τραγουδιού της περιόδου 1960 - 2010, αυτού του μοναδικού μαζικού καλλιτεχνικού φαινομένου που όμοιό του ως προς την κλίμακα, την παλλαϊκή αποδοχή και το αισθητικό μεγαλείο δεν υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι οι συνθέτες. Αυτοί έδωσαν το βασικό όχημα των μεγάλων νοημάτων - τις μελωδίες. Ένα κομμάτι του έντεχνου των 1990s, σίγουρα όχι το πρωταρχικό ούτε και το πιο αξιομνημόνευτο, αρθρώνεται από αυτούς τους συνθέτες που τη δεκαετία εκείνη οδεύουν προς τη λήξη του δημιουργικού βίου τους αλλά όπως και το τραγούδι-σουπερνόβα ολάκερο, παράγουν αριστουργήματα που διατηρούν έως και σήμερα τη διαχρονικότητά τους. Είναι κι αυτά ενδεικτικά μιας ακμής που συνταράσσει, βλέποντας (και ακούγοντάς) την σήμερα από απόσταση.
ηρ.οικ.
Στον χορό των αρχαγγέλων
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Ερμηνεία: Γεράσιμος Ανδρεάτος
Δίσκος: Ανα-γέννηση: Κρήτη ανάμεσα σε Βενετιά και Πόλη (1996)
Ταξιδιώτης του παντός
Στίχοι-μουσική: Δήμος Μούτσης
Ερμηνεία: Νανά Μούσχουρη
Δίσκος: Ταξιδιώτης (1990)
Πώς να σου πω
Στίχοι-μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Ερμηνεία: Μαρία Κουγιουμτζή
Δίσκος: Έβρεχε ο κόσμος (2000)
Το πεπρωμένο
Στίχοι-μουσική: Βασίλης Δημητρίου
Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας
Δίσκος: Βαμμένα κόκκινα μαλλιά (1993)
Πατησίων και Παραμυθιού γωνία
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Ερμηνεία: Δημήτρης Μητροπάνος
Δίσκος: Στου αιώνα την παράγκα (1996)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου