Στο επίκεντρο του έντεχνου είναι το άμεσο, μπρουτάλ, ευθύβολο, καραμπινάτο συναίσθημα. Το δικό μου έντεχνο δεν είναι ούτε ατμόσφαιρα, ούτε μονοτονία, ούτε φιλοσοφία, ούτε λέξεις - ή σε βρίσκει στο δόξα πατρί ή τίποτα. Είναι απώλεια, είναι αναπόληση αλλά και επιθυμία, απέραντη επιθυμία - μα τι ωραίο που είναι το τραγούδι που διεκδικεί κάτι και κάποιον με πάθος και με ευγένεια. Αυτό κρατάω σαν μπούσουλα από το ρεύμα που θέλησαν να υμνήσουν τούτες οι εφτά αναρτήσεις της ιστοσελίδας: τη χαρμολύπη της επιθυμίας που παίζεται ακόμα, έτοιμη να εκπληρωθεί αλλά και να διαψευστεί, που ούτε για μια στιγμή δεν παύει να είναι επιθυμία, και που παραμένει επιθυμία για τον άλλον, για το μαζί, για τη συνάντηση - δεν υπάρχει έντεχνο δίχως το αίτημα αυτό, και σίγουρα δεν είναι το έντεχνο ένα όχημα για να πεις "καλά είμαστε κι έτσι". Δεν είμαστε καθόλου καλά έτσι. Γι' αυτό και είναι αστείο να πλασάρεται ως "έντεχνος" ο τωρινός ναρκισσισμός με τα μαλλιά που ανεμίζουν παλικαρίσια στον αέρα και με την αισθαντική, περίτεχνη φωνή που αντί να υπηρετεί το τραγούδι το ποδοπατά και το αποστραγγίζει για να αναδειχθεί μέσα απ' αυτό. Στο έντεχνο πηγαίνεις μισός, λειψός και κατακερματισμένος για να λυτρωθείς - αν είσαι από πριν οκ και απλώς γουστάρεις την εικόνα του καταραμένου και της μοιραίας, please please please κράτα την εικόνα, κάνε ό,τι θες με δαύτην, αλλά μην απασχολείς τις πολύτιμες ώρες μου.
ηρ.οικ.
Μισό ποτήρι
Στίχοι-Μουσική: Γιώργος Φραντζολάς
Ερμηνεία: Μαρία Φωτίου
Δίσκος: Νύχτα από σεντέφι (1994)
Ερωτικό
(Έλα Πάρε Με)
Στίχοι:
Μιχάλης Κουμπιός
Μουσική:
Μιχάλης Νικολούδης
Ερμηνεία: Σοφία
Τσέρου
Δίσκος:
Αιολία (1995)
Φυσάει
απόψε
Στίχοι-Μουσική:
Βαγγέλης Γιαννάκης
Ερμηνεία:
Αφεντούλα Ραζέλη
Δίσκος: Στη
φωτιά να ρίχνεις μέλι (2000)
Καθρέφτες
Στίχοι –
μουσική: Κώστας Καλδάρας
Ερμηνεία:
Ελένη Τσαλιγοπούλου
Δίσκος:
Καθρέφτες (1993)
Το κενό
Στίχοι-Μουσική-Ερμηνεία: Κατερίνα Πετράκου
Δίσκος: Το κενό (1994)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου