''Δεν θα σας επιτρέψω να με ξανακάνετε αυτό
που ήμουν''. Αυτά τα λόγια του Βασίλη Δημάκη ξεκλειδώνουν για δεύτερη φορά την
ψυχή μου και με κάνουν να θέλω να σταθώ δίπλα του ανεπιφύλακτα.
Ήταν πριν δυο
χρόνια όταν μάθαμε για τη μεγάλη υπέρβαση που έκανε αυτό το παιδί. Τελείωσε με
άριστα το νυχτερινό σχολείο και μπήκε δεύτερος στο Πανεπιστήμιο, κατά τη
διάρκεια της κράτησής του. Και τώρα ο κρατούμενος φοιτητής Βασίλης Δημάκης -
αδικημένος βάναυσα από το σωφρονιστικό σύστημα - συνεχίζει
την απεργία πείνας...
Αυτή η εξέλιξη μας δημιουργεί μεγάλη ανησυχία και μεγάλη
έκπληξη. Η πρόφαση του κορωνοϊού, όπως δείχνουν τα γεγονότα, είναι τουλάχιστον
αστεία. Δεν μπορεί μια ευνομούμενη και δημοκρατική Πολιτεία να τιμωρεί έναν
άνθρωπο που έδειξε έμπρακτα τη μέγιστη μεταμέλεια μέσω της μόρφωσης, της
παιδείας και της κοινωνικής του συμπεριφοράς. Ειδικά όταν εκπροσώπησε τους
συγκρατούμενούς του στο αίτημα για κανόνες υγιεινής στους χώρους κράτησης. Δεν
μπορεί μια ευνομούμενη και δημοκρατική Πολιτεία να εκδικείται έναν άνθρωπο που
υποδειγματικά εκτίει την ποινή του και το μόνο ''λάθος'' του είναι πως
διεκδίκησε το ίσο δικαίωμα στην εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της κράτησής του.
Είναι πολύ νωπές οι μνήμες των δύο μαρτύρων μουσικών του Grup Yorum στη γειτονική χώρα, που πάλευαν για την
ελευθερία της έκφρασης. Και σκεφτόμαστε πως δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό στο
Βασίλη Δημάκη. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό σε μια δημοκρατική χώρα!
Είναι πολύ
παρήγορο αυτό που παρακολουθώ στο διαδίκτυο. Ένα τεράστιο κύμα συμπαράστασης,
κυρίως από νέους ανθρώπους. Και η δική μας γενιά όμως, άνθρωποι που ζήσαμε στην
πλειοψηφία μας την αδικία της στέρησης της μόρφωσης λόγω κοινωνικών και
πολιτικών συγκυριών, μαζί με τους νέους δεν θα το αφήσουμε έτσι.
Είμαστε δίπλα
στο Βασίλη Δημάκη, χωρίς προφάσεις και δικαιολογίες. Απαιτούμε από την Πολιτεία
να τον ακούσει! Γιατί
η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι ''ακριβή''.
Γιώργος Νταλάρας
25 Μαΐου 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου