Για την προχωρημένη ενορχήστρωση και την ερμηνευτική αμεσότητα.
Για την κόντρα ουσία του Άσιμου.
Για τους αδικαίωτους και γι' αυτό που ήταν η Ελλάδα κάποτε.
Για την τιμή του Μικρούτσικου και του Παπακωνσταντίνου προς τον Μάνο Λοΐζο.
Για το "Αχ Διονύση μ' έκανες και τραγουδάω ποπ".
Για το πώς χορεύεται το ζεϊμπέκικο και γράφεται η ιστορία.
Για την "ξενιτιά" που έγινε "Ικαριά".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου