Αν ψάξει κανείς τον Μορικόνε δεν θα πάψει να εκπλήσσεται. Όχι μόνο για το πόσες μελωδίες του σε στοιχειώνουν με το πρώτο άκουσμα, αλλά και για το πόσο πρωτότυπα είναι ενορχηστρωμένες. Όλο του το έργο είναι ηχητικοί συνδυασμοί που δεν θα τους ξανακούσεις πουθενά. Παραθέτω εδώ ένα από τα αγαπημένα μου -και λιγότερο γνωστά- ιδιοφυή παιχνίδια του. Στο «Uccellacci e uccellini» του Παζολίνι, οι τίτλοι με τους συντελεστές δεν γράφονται μόνο, αλλά και τραγουδιούνται. Ο Τοτό, ο Νινέτο Ντάβολι, ο φωτογράφος Τονίνο ντελι Κολι, ο μοντερ Νινο Μπαραλι, ο παραγωγος Αλφρέντο Μπίνι, ακόμη και ο ίδιος ο Μορικόνε γίνονται μέρη μιας μπουφόνικης οπερατικής καντέντσας που την τραγουδά ο Ντομένικο Μοντούνιο (ο γνωστός, του Volare). Κοιτάξτε τα ενορχηστρωτικά παιχνίδια δίπλα στο κάθε όνομα. Ένας ταπεινός άνθρωπος, με μορφή και ντύσιμο λογιστή, που η μουσική του φαντασία όμως ήταν μια ατέλειωτη έκρηξη. Στο Θεό, τώρα, Μαέστρο. A Dio!
Φοίβος Δεληβοριάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου