Ο Γιάννης Γλέζος για τον Νίκο Τουλιάτο

Ο Γιάννης Γλέζος για τον Νίκο Τουλιάτο

Πριν από 7 χρόνια όταν άρχιζα τους δικαστικούς αγώνες με τις τράπεζες για τις υπερχρεώσεις τους (τα γνωστά αργότερα ως πανωτόκια) και όταν η τύχη του ΔΙΑΥΛΟΥ μου παιζόταν σε μια κλωστή και με είχαν εγκαταλείψει σχεδόν οι πάντες, ξεκίνήσα μια δισκογραφική δουλειά σαν προσπάθεια να ξεφύγω από το αδιέξοδο των οικονομικών μου προβλημάτων. Τότε, στο στούντιο του κτιρίου μου, στην οδό Δράκου, άρχισα τις ηχογραφήσεις των <<τραγουδιών της ΕΥΑΣ>>. Μια μέρα συνάντησα στον πεζόδρομο τον Νίκο Τουλιάτο και του μίλησα για τον δίσκο και για την επιθυμία μου να παίξει σ’ αυτόν. Ήρθε. Κουβάλησε τα όργανα του και δαπάνησε ώρες και ώρες δουλεύοντας πάνω στα κομμάτια μου βάζοντας όλη του τη ψυχή και την τέχνη του και ολοκλήρωσε τη συμμετοχή του αφήνοντας με βαθιά ικανοποιημένο από το μουσικό αποτέλεσμα. Ποτέ δεν μιλήσαμε για χρήματα. Ποτέ δεν μου ζήτησε χρήματα. Ποτέ δεν με έκανε να νιώσω άσκημα για την αδυναμία μου εκείνη να τον πληρώσω κι όλα αυτά χωρίς καν να ξέρει τη κατάσταση μου. Μετά από 7 χρόνια, μόλις πέρυσι, όταν κέρδισα τους δικαστικούς μου αγώνες κι άρχισα πάλι να πατάω στα πόδια μου, επιτέλους κυκλοφόρησε και ο δίσκος μου με γνωστή εταιρία. Τότε του τηλεφώνησα και του είπα να πάει στην εταιρεία να πληρωθεί. Έτσι απλά πήγε και πληρώθηκε σα να μην είχαν περάσει όλα αυτά τα χρόνια. Τώρα εδώ, του εξηγώ επιτέλους το τι είχε συμβεί. Αυτά τα αναφέρω σαν μαρτυρία δικιά μου για τον Νίκο Τουλιάτο προσθέτοντας ότι δεν είχαμε υπάρξει φίλοι ούτε κάναμε παρέα τότε, απλώς αυτός με το καθαρό του ένστικτο και την ανιδιοτέλεια του σκέφτηκε ότι <<αφού ο Γιάννης δεν μου δίνει χρήματα κάτι θα συμβαίνει άρα ας μην του ζητήσω>> (πράγμα σπανιότατο για επαγγελματία μουσικό). 

Επίσης προσθέτω ότι αυτήν την μαρτυρία του ζήτησα εγώ επίμονα να περιλάβει στο βιβλίο του. 

Γιάννης Γλέζος

Συνθέτης