Ο Σταμάτης Κραουνάκης για τον Χρήστο Λεοντή

«οι ερωτες κι αν βγουν στην ανεργια

Χαραματα πουλουν στους ναυαγους φιλια»

Εμενα μουφτασε αυτη η φραση

Και οι λεοντικες κιθαρες oι τοσο γνωστες απ τα φοιτητικα μου χρονια

Και η φωνη του Βουτσικακη

Με τη σφραγιδα της λυγμικης ερωτικης ανεπιδοτης απελπισιας

Να ξεκινησω τη μερα.

Ετσι θα ξεκινησω

Αναποδα

Μου ηρθε ενα σι ντι ενος νεωτατου συνθετη

Και ησυχασε την ψυχη κι αμολησαν Οι δακρυγονοι

Για τα απωλεσθεντα

Και κυριως για τα απωλεσθεντα ανεπιδοτα και βασικα αζητητα.

Που ποδοπατηθηκαν απο την λυσσα μια ς ψευδους καταξιωσης..

"Με κοπους θαρθουν οι καλυτερες μερες"

Τα τραγουδια του Λεοντη και του Λεντζου

Ερχονται με δυναμικη απλοτητα

Να αφυπνισουν αυτο το αισθημα..

Κι αυτο το μεταεφηβο αγορι απο την Κρητη

Να ζητησει ετσι πολυ κανονικα

Παλι ενα βημα στην καθημερινοτητα μας.

Απο τα χρονια της εφηβειας μας

Με τη φοιτητικη μας

Λυσσα για κατι καλυτερο.

Στο αμφιθεατρο της Παντειου

108;

Η αιθουσα

Απο απανω απ το χειριστηριο το μεταφραστικο

Να κυτταζω αυτα τα παραξενα

Τις αλλοκοτες κιθαριές, φλογερα φυσαρμονικα

Ρυθμους στα τρια,ελλαδα και νοτια αμερικη

Σολωμο και Ριτσο

Και μετα ακολουθια

Στα υπογεια του Κουν

Και στην Επιδαυρο με την Περιηγητικη

Αχαρνης, μνημειωδεις Βακχες στο Βορειου Ελλαδος

Επιδαυροι ξανα και ξανα

Μεχρι τη μνημειωδη φραση δια στοματος Λαζανη στους Αχαρνης

"Φυγετε απο την πορτα μου παλιολεοντηδες"

Προστατες του Ευθυμιαδη ,μνημειο

Νταριο Φο ισαβελλα τρεις καραβελες.

Κατεβατα Μελοποιημενα

....»σωστο κι αντρικιο ειναι να στεκεσαι στο πλαι του φουκαρα ,που εχει δικιο.»

Ο Μητσιας και η Τανια στο Λορκα

Ολο το ελληνικο θεατρο ποτισμενο απο τους ηχους του

Μ αυτο που οσο κι αν μυριζε επαναστατικοτητα

Απο κατω εβραζε ενας ερωτας Ελληνικος

Ωραιος Παθιαρης Κι Εγωιστης

Για την Ιθαγενεια του.

Αλλα κατ αρχην Ερωτας.

Κι αυτος ο ιδιος ειναι ο αρχιτεκτονας σ αυτα

Τα ομορφα καθαρα καινουργια σπιτια.

Για εποικους που γλυτωσανε να γινει αποικια το μεσα τους.

Μνημες

Μετα να παλευουμε με τις νοτες του στο πολιτιστικο ...

Να παιξουμε την Καταχνια.

Αποφασισμενα τραγουδια στην Εποχη της απολυτης αναισθησιας και των φανερων μαχαιριων.

Υπεροχα τραγουδια με τρεις φωνες

Καθαρες αφαγωτες ,με αρθρωση ,με ηχεια ,με επιγνωση.

Κυλα το σιντι στις ραγες αυτης της καθημερινοτητας και μοιραζει ιαματα.

"Ειχα καποτε κι εγω πατριδα

Μια αγαπη κι ομορφη ζωη"

Απλοι στιχοι του ποιητη Δημητρη Λεντζου

Με τη βεβαιοτητα του αγωνισματος που επιασε τοπο

Μεσα μας

Με ολες τις ηττες ανθισμενες

Μικρα φυτα στη γλαστρα στο παραθυρο μιας κουζινας

Που δεν επαψε ποτε να μαγειρευει

Αυτο το φαγητο που ηξερε απο Γενια σε γενια

Με τα οργανα του πρωταρχικου αισθηματος.

Τραγουδια.

Και ουπς ξαφνικα ο Συνθετης αγρυπνα στο νουμερο 7

Το κρυμμενο αριστουργημα

Γραμμενο απο το προ Χριστου

Απλως το αναγνωσε ο συνθετης απο τον βαθυ αυτον εαυτο και το ανεσυρε και το φωτισε

Και εβαλε στιχο ο Λεντζος

Αυτον τον παιανα πρεπει να μαθουν να τον παιζουν

Ολα τα παιδια της ελλαδας που θα γεννηθει μεσα απο την προσευχη

Μετα την καταστροφη...

Ανασταση

Σας συνιστω το νουμερο 7 σε ρηπλευ μεχρι να σηκωθουν οι χοροι των θυμων σας και να κατηφορισουν τα κλιμακοστασια της περιβαλουσας χυδαιοτητας

"Καπετανιε Ποσειδωνα"

Ολα τα λενε οι Δημιουργοι

Δεν ηρθα να φορτωσω καλα λογια

Δεν τα χρειαζεται αυτα,η Ιστορια αυτων των Πατριωτων .εν ταξει.

Παρτε αυτα τα τραγουδια και βαλτε στη διαπασων

Για να θρυψαλλιαστει

Καθε ανετοιμο ανεραστο υπερφιαλο

Που καμωνεται το ψαγμενο,

Το μοντερνο, το κατι ηρθα να σας πω κι εγω..

Ερωτικο σι ντι

Βαθυτατα ερωτικο

Και εφηβο

Με τα υλικα της γνωσης αλλα και με την τολμη μιας

Ζωης που θ αντεξει να ξαναπλασει

Τον εαυτο της απο το τιποτα.

Και παλι οι κιθαρες

Βασικος μοχλος του συνθετη Λεοντη

Παντα τις κενταγε με τεχνη

Εδω με τη φυσικη απλοτητα της τεχνης του τραγουδιου

Συνοδευουν αισθηματα ,παροχες δωρεαν ρευματος,

Καλλικελαδα ακουσματα απο τρυφερα εγκατα

"Γραφουμε την Ιστορια μα δεν εχουμε καιρο"

Γιναμε μουσαφιραιοι μες στον τοπο μας

Δεν τελειωσαμε ακομα

Οσα λογια και να πει κανεις

Το σιντι στο ρηπλευ

Μεχρι ν αλλαξει το αιμα στις φλεβες

Τραγουδια αξια τραγουδια μεστα

Ελληνικα

Χωρις να ποζαρουν

Θυμωμενα χωρις να ουρλιαζουν

Μ ενα μαθετε ν ακουτε

Τρεις υμνωδοι νεωτατοι

Ανελαβαν

Το ρολο του αβροτονον

Το αβροτονον ειναι η φωνη που διαλεγαν οι αρχαιοι

Να προπορευεται των πολεμιστων για να τους εμψυχωνει

Εδω αυτος ο ηλιος αυτη η φλογα του Λεοντη και του Λεντζου

Ερχεται να ξαναβαλει το τραγουδι στη θεση του.

Και ειμαι απολυτα σιγουρος οτι σιωπηλα κι αθορυβα χωρις πιαρατζουδες αμορφωτες και χωρις την στηριξη κανενος επιχορηγουμενου απο ανθρωπινο αιμα συστηματος...

Αυτα τα τραγουδια θα βγουν στη γυρα και θα λιανισουνε

Κυριως γιατι αυτο που θυμιζουνε ειναι ποιοι θαπρεπε ναμαστε

Και οχι ποιοι γιναμε απ το δε βαριεσαι

Τι σημασια εχει ενα ασπρο πουκαμισο

Και ενα φιλι με διαρκεια που ακυρωνει το θανατο.

Καλη ψαρια θα πω

Κι εβιβα και στον αγωνιστη Μετρονομο

Με το καλο απο εδω τη σφιγγα

Να γινουνε δακες πολλες

Δαγκωματα Δαγκωματα

Πολυ ευχαριστω που με διαλεξατε να πω αυτα τα δικα μου.

"Πεταλουδα η ψυχη στο στομα"

Σας αγαπαω απο παντα και για παντα σαν τρελλος ακομα.

"Στ αγρια κυματα δως μου το χερι"

Χαραξε...


ΥΓ οταν γραφτηκανε αυτα τα λογια. Δεν ειχα δει ζωντανα στη σκηνη τον ερμηνευτη Αλεξανδρο Τσιωνα. Καπετανιος Κυρηκας. Θα μας απασχολησει.

Στην Εκπομπη τραγουδαω το Ασπρο μου Ροδο που το λατρευω.

Κι ενα ντουετο απο τον Πλουτο, με τον Τσιωνά, που επισης αγαπω πολυ.

Χρηστο μου

Δικο σου το μοναστηρακι σημερα.

Σ αγαπω

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ