Καλλιόπη Βέττα:
"Η ανάγκη μου να ερμηνεύσω Μίκη Θεοδωράκη είναι διαχρονική"
Τη συνέντευξη πήρε η Λιάνα Μαλανδρενιώτη.
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Η ΕΠΟΧΗ, 7 Μαρτίου 2016).
Ήταν αναμενόμενο πως μια κάποια στιγμή, μετά από τόσα χρόνια συνεργασίας, η Καλλιόπη Βέττα θα μας οδηγούσε μέσα από έναν προσωπικό της δίσκο, στους δρόμους της μελωδίας και της ποίησης που χάραξε ο Μίκης Θεοδωράκης. Επίλεκτη του συνθέτη, έχει συνδέσει την καριέρα της με ερμηνείες που της έχει εμπιστευτεί και επάξια βρίσκεται στη λίστα με τις μεγάλες Μαρία Φαραντούρη, Νένα Βενετσάνου, Δήμητρα Γαλάνη, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Μαρία Δημητριάδη. Eνώ η δισκογραφία με έργα του συνθέτη μοιάζει να έχει κορεστεί, αυτός ο δίσκος φέρνει το καινούργιο μέσα από την ιδιαίτερη ερμηνευτική προσέγγιση της Καλλιόπης Βέττα και λειτουργεί σαν βάλσαμο στις δυσκολίες των ημερών. Η συζήτησή μας για την «Εποχή» αφορά τους «Δρόμους του Μίκη» αλλά και πώς τους περπάτησε...
Ποια ανάγκη σας οδήγησε στους Δρόμους του Μίκη;
Η ανάγκη μου να ερμηνεύσω Μ. Θεοδωράκη δεν είναι συγκυριακή αλλά διαχρονική. Μου είναι δρόμοι γνώριμοι από την πιο τρυφερή ηλικία και μου έχουν χαρίσει μεγάλη συγκίνηση. Είναι όμως και μια πρόκληση και αναμέτρηση με τον εαυτό μου. Συνεργάζομαι πολλά χρόνια με τον Μίκη Θεοδωράκη όπως και με την ορχήστρα που φέρει τ’ όνομά του και ένοιωσα την ανάγκη αυτή η εμπειρία που αποκόμισα αλλά και ο τρόπος που ερμηνεύω (ή προσεγγίζω) τα τραγούδια του να καταγραφεί σ’ ένα СD.
Από το 1996 που γνωρίσατε και συνεργαστήκατε με τον Μίκη ποιόν θεωρείτε πιο σημαντικό σταθμό της συνεργασίας σας;
Υπάρχουν μερικοί, όχι ένας σταθμός. Δεν θα ξεχάσω τα καλά του λόγια την πρώτη φορά που μ’ άκουσε. Τα κρατάω σαν κάτι πολύτιμο. Ήμουν στην αρχή της πορείας μου ως ερμηνεύτρια και είχαν βαρύνουσα σημασία για μένα. Επίσης δεν θα ξεχάσω τη συγκίνηση που ένοιωσα ερμηνεύοντας τα τραγούδια από το μπαλέτο Ζορμπάς συνοδεύοντας το Γιώργο Νταλάρα, με τη συμφωνική ορχήστρα και χορωδία του Μόντρεαλ του Καναδά υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Sarl Ditois στη Νοτρ Νταμ (1999) και με τη συμφωνική ορχήστρα της Ν. Υόρκης στη Σαρατόγκα (2001). Επίσης, η συνεργασία που είχαμε στην παράσταση «Μίκης Θεοδωράκης, μια ζωή Ελλάδα» το 2004 στο θέατρο «Παρκ» και το 2005-6 στο θέατρο «Βέμπο». Ακόμη «Το τραγούδι του νεκρού αδελφού», η μουσικοθεατρική παράσταση που έγραψε ο ίδιος και με κάλεσε να συμμετέχω ερμηνεύοντας «Τα Λυρικά» που πρόσθεσε στις παραστάσεις στο «Μπάντμιντον» (2015). Αξέχαστες, επίσης, θα μου μείνουν οι συναυλίες με τη Λαϊκή ορχήστρα Μίκης Θεοδωράκης στην Ελλάδα αλλά και η περιοδεία σε Αυστραλία, Κύπρο, Κωνσταντινούπολη κ.α. Ιδιαίτερο για μένα το αφιέρωμα στο Ηρώδειο για τα 100 χρόνια γέννησης του Γ. Ρίτσου.
Δίσκοι με επανεκτελέσεις τραγουδιών του Μ. Θεοδωράκη έχουν κυκλοφορήσει ουκ ολίγοι μέσα στα χρόνια. Ποια πιστεύετε είναι η ιδιαιτερότητα της δικής σας εργασίας;
Στο CD υπάρχουν 11 επανεκτελέσεις τραγουδιών και 2 καινούρια τραγούδια. «Μπροστά στη μαύρη Λεωφόρο» σε μουσική και στοίχους του Μίκη Θεοδωράκη, ενώ «Της Ρωμιοσύνης Μελωδέ» είναι ο επίλογος του CD, αφιερωμένο στον Μίκη σε στίχους του Στάθη Τζωρτζόπουλου και μουσική του Γιάννη Κ. Ιωάννου που έκανε και τις εμπνευσμένες ενορχηστρώσεις. Γνώστης πολύ καλός της μουσικής του Μίκη έκανε, θεωρώ, τη διαφορά στον τρόπο που «έντυσε» τους ήχους των τραγουδιών. Άλλαξε πράγματα πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του Μίκη και σε πολλά τραγούδια ανέτρεξε στην πρώτη μορφή που είχαν από τον ίδιο τον συνθέτη. Ο Μίκης άκουγε αυτά που γράφαμε και έκανε τις ανάλογες παρατηρήσεις.
Στις ιδιαιτερότητες του CD είναι ότι δεν διαλέξαμε τα προφανή τραγούδια. Υπάρχουν κάποια που δεν είναι τόσο γνωστά. Όσο για το δικό μου τρόπο προσέγγισης, άφησα να με οδηγήσει το συναίσθημα, ο στίχος και η εμπειρία όλων αυτών των χρόνων που ερμηνεύω Θεοδωράκη, ακολουθώντας βέβαια και τις συμβουλές του. Όσο για το βιβλίο, περιέχει ένα πλούσιο υλικό μαζί με τα σημειώματα του Μίκη, δικό μου αλλά και του Γιάννη Ιωάννου που αναφέρει όλες τις λεπτομέρειες αυτής της έκδοσης καθώς και τους στίχους των τραγουδιών.
Στο CD περιέχει κι ένα ανέκδοτο τραγούδι του Μ. Θεοδωράκη. Για κάποιον που δεν έχει προμηθευτεί ήδη το βιβλίο-CD σας, πείτε μας πώς έφτασε στα χέρια σας;
Όπως σας είπα ήδη, ο Γιάννης ήθελε ν’ ακούσει πολλά τραγούδια πώς τα συνέλαβε ο Μίκης στην πρώτη τους μορφή, πολλά μόνο μ’ ένα πιάνο. Σ’ αυτές τις πρόχειρες ηχογραφήσεις ανακάλυψε και αυτό το ανέκδοτο τραγούδι που το έγραψε σε νεαρή ηλικία. Μάλιστα, όπως μας είπε, πήρε στοιχεία από την εισαγωγή του τραγουδιού, που είναι εκπληκτική, και τα πρόσθεσε στην όπερα «Αντιγόνη».
Εν μέσω μιας ασύλληπτης κρίσης της ελληνικής δισκογραφίας, πώς προέκυψε να εκδώσετε βιβλίο-CD και όχι απλά CD;
Το υλικό που είχαμε δεν χώραγε σ’ ένα απλό ένθετο ενός CD. Έτσι προέκυψε η ιδέα του βιβλίου που θα συνόδευε το CD. Παρά την κρίση στη δισκογραφία και τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες, εμείς δεν κάναμε έκπτωση σε τίποτα. Ούτε στο βιβλίο, ούτε στην ποιότητα του ήχου, των μουσικών, του στούντιο κ.λπ. Νοιώθω όμορφα για το αποτέλεσμα και που μπορεί κάποιος να βρει την έκδοση αυτή όχι μόνο στα δισκοπωλεία –που έχουν μείνει ελάχιστα– αλλά και στα βιβλιοπωλεία σ’ όλη την Ελλάδα απ’ τις εκδόσεις Εύμαρος. Και εδώ νοιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω τον «105,5 Στο Κόκκινο» για τη στήριξη και τον Κ. Αρβανίτη που το πίστεψε.
Και τώρα ποιο καλλιτεχνικό απωθημένο σας μένει να εκπληρώσετε;
Έχω πολλά όνειρα. Είναι άλλωστε η κινητήρια δύναμη που πυροδοτείται από την ανάγκη έκφρασης και συνομιλίας με το κοινό.
Σε ποιο βαθμό στάθηκε σύμμαχος στη συνεργασία σας με τον Μίκη η ενασχόλησή σας με την πολιτική;
Εκτός απ’ τον συνθέτη και ποιητή, σέβομαι τον αγωνιστή Θεοδωράκη, το στοχαστή. Οι αριστερές του ιδέες ήταν κοινός τόπος και το να ακούς τις διηγήσεις του για ιστορικά γεγονότα που έζησε είναι απέραντη ευχαρίστηση και μεγάλη ευλογία (ή τύχη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου