Η ιστορία: τον Αύγουστο του 1966 ο Μίκης Θεοδωράκης δίνει διπλή συναυλία στο "Μαρτινένγκο", το γήπεδο του Εργοτέλη. Τον επόμενο χρόνο, η χούντα βάζει στο στόχαστρο την γνωστή ποδοσφαιρική ομάδα της Κρήτης για να την τιμωρήσει για τη συναυλία αυτή και τον ευρύτερο δημοκρατικό προσανατολισμό των ανθρώπων του Εργοτέλη. Διαλύει το διοικητικό συμβούλιο και υποβιβάζει την ομάδα στην τοπική κατηγορία ενώ οι καλύτεροι παίκτες της πάνε στον ΟΦΗ. Τον Σεπτέμβριο του 2009 ο Εργοτέλης τίμησε τον Μίκη Θεοδωράκη και ο μεγάλος συνθέτης στέλνει την ακόλουθη επιστολή όπου ζητά συγνώμη από τους φίλους της ομάδας για όσα αυτή τράβηξε "εξαιτίας εκείνης της συναυλίας".
Με ιδιαίτερη συγκίνηση έμαθα για την πρωτοβουλία σας, τη χαιρετίζω και σας συγχαίρω για αυτήν. Εκ των υστέρων θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη από τους φίλους του Εργοτέλη, που έστω και άθελά μου τους δημιούργησα τόσα προβλήματα εξ αιτίας εκείνης της συναυλίας μου στο Ηράκλειο. Παρά το ότι πέρασαν τόσα χρόνια από τότε, στη σκέψη μου παραμένει ολοζώντανη εκείνη η μοναδική μέρα με τον τόσο ενθουσιασμό, το τόσο πάθος και πλήθος, που θυμάμαι πως δεν είχα χώρο να διευθύνω την ορχήστρα και τους τραγουδιστές. Άλλωστε, δεν υπάρχει λόγος να το κάνω, δεδομένου ότι τραγουδούσαν όλοι μαζί τόσο δυνατά και τόσο ωραία, που δικαίως η εξουσία και τα όργανα της τάξεως αφήνιασαν και στη συνέχεια ξέσπασαν στον Εργοτέλη.
Όμως ο Εργοτέλης δεν είναι απλά ένα σωματείο, αλλά μια ιδέα, που δεν υπάρχει τρόπος να την εμποδίσει κανείς να υπάρχει, να ακτινοβολεί, να εμπνέει και να νικά τον χρόνο. Απόδειξη η έκδοση, αυτή που ετοιμάζετε για τα 80 του χρόνια και που ελπίζω να την αγκαλιάσουν ιδιαίτερα οι νέοι της Κρήτης και να ακολουθήσουν το παράδειγμα των μεγάλων, που για αυτούς η αθλητική ιδέα ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την πνευματική, την ηθική και την πατριωτική αγωγή, με στόχο να υψώνουμε συνεχώς και να ανανεώνουμε τον πανάρχαιο πολιτισμό μας. Οσο για την τιμητική διάκριση που αποφασίσετε να μου απονείμετε, δεν έχω λόγια να σας ευχαριστήσω και παρακαλώ τον αγαπητό μου φίλο Γιάννη Κουγιουμτζάκη να την παραλάβει εκ μέρους μου.
Με όλες μου τις ευχές και την αγάπη,
Μίκης Θεοδωράκης
Δυο χρόνια μετά, τον Σεπτέμβριο του 2011, ο Εργοτέλης τιμά εκ νέου τον Μίκη Θεοδωράκη με μεγάλη συναυλία όπου παρευρέθηκε ο ίδιος. Εκεί ο συνθέτης προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
Η σχέση μου με τον Εργοτέλη ξεκινά από την παιδική μου ηλικία γιατί ο Χανιώτης πατέρας μου είχε πάρει μέρος, ως αθλητής του Εργοτέλη σε σκοπευτικούς αγώνες και ήταν πάρα πολύ περήφανος γι’ αυτό. Έτσι έμαθα να θεωρώ τον αθλητισμό ως κορυφαίο κοινωνικό λειτούργημα. Πιστεύω ότι ο απαράμιλλος αρχαίος ελληνικός πολιτισμός, οφείλεται στο γεγονός ότι οι σοφοί πρόγονοι μας έδιναν την ίδια σημασία στο πνεύμα και στο σώμα χτίζοντας ανθρώπους ισορροπημένους και γι’ αυτό άξιους για μεγάλα κατορθώματα και μεγάλα έργα.
Για εκείνο που θαυμάζω τους υπεύθυνους του Εργοτέλη, είναι ότι πάνε αντίθετα στο ρεύμα και επιμένουν αθλητικά. Μαζί με αυτούς εκτιμώ και τα νέα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό, ιδιαίτερα τον κλασικό. Πιστεύω ότι το καλό ποδόσφαιρο αποτελεί μια κορυφαία αθλητική πράξη.
Σήμερα βρισκόμαστε στο μέσο μιας βαθιάς εθνικής κρίσης. Πιστεύω ακράδαντα ότι μια θετική αντίδραση θα ήταν να εξαπλωθεί και να δραστηριοποιηθεί ο Εργοτέλης σε όλη την Κρήτη. Να ξεσηκώσει τη νεολαία και να την οδηγήσει σε μια θετική και θα έλεγα πατριωτική αντίδραση με όπλο την εξάπλωση του αθλητισμού σε όλο το νησί.
Πρέπει να διαφυλάξουμε τους νέους από τις τοξίνες της εθνικής μιζέριας και να τους οδηγήσουμε στον αισιόδοξο δρόμο της δημιουργίας μιας νέας γενιάς Ελλήνων πολιτών με όπλο την αθλητική ιδέα και την αθλητική αγωγή, ώστε μέσα από την κρίση να σώσουν οριστικά τη χώρα. Είμαι βέβαιος ότι ο μυθικός Εργοτέλης που μας ακούει θα συμφωνήσει μαζί μου».
Μίκης Θεοδωράκης
Το βίντεο από τη συναυλία από το Κρήτη TV:
Στο άκουσμα της είδησης της απώλειας του συνθέτη, η ομάδα εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
Σήμερα σύσσωμος ο ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ πενθεί. Ο σπουδαίος Μίκης Θεοδωράκης δεν είναι πια κοντά μας.
Ο τεράστιος μουσικοσυνθέτης αφήνει παγκόσμια κληρονομιά τα έργα του, τα οποία θα κοσμούν την ανθρωπότητα εις τους αιώνες των αιώνων, δίνοντας δύναμη στους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου, δίνοντας ανθρώπινη υπόσταση στα όνειρα, τις ελπίδες και την προοπτική όλων των λαών για μια δίκαιη κοινωνία.
Ο Μίκης συνέδεσε το όνομα του με τον ΕΡΓΟΤΕΛΗ. Ο ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ συνέδεσε το όνομα του με τον Μίκη. Ήταν 6 Αυγούστου 1966, όταν ο Μίκης, ο νεαρός τότε συνθέτης Χρήστος Λεοντής, η Μαρία Φαραντούρη, ο Γιάννης Πουλόπουλος, η Ελένη Ροδά και η ορχήστρα του συνθέτη έδωσαν μια συναυλία που άφησε εποχή στην ιστορική μας έδρα, το «Μαρτινέγκο».
Πρόεδρος τότε του συλλόγου ήταν ο Μανόλης Φαρσάρης, ο οποίος πρόσφατα έφυγε από κοντά μας, αψήφησε τις προειδοποιήσεις που έγιναν στη συνέχεια απειλές. Η δικτατορία δεν συγχώρεσε ποτέ τον ΕΡΓΟΤΕΛΗ, με τα γνωστά αποτελέσματα, τα οποία κυνηγούσαν τον Σύλλογο για δεκαετίες.
Όμως ο ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ ποτέ δεν ξέχασε τον Μίκη, ο Μίκης ποτέ δεν ξέχασε τον ΕΡΓΟΤΕΛΗ.
Στις 19 Σεπτεμβρίου του 2011, στο Παγκρήτιο Στάδιο, ο ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ μέσω του τότε προέδρου Απόστολου Παπουτσάκη και με παρουσία χιλιάδων φίλων του Συλλόγου και όχι μόνο, συναντήθηκαν ξανά με τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη.
Τα λόγια του Μίκη στον πρόλογο του βιβλίου για τα 80 χρόνια από την ίδρυση του ΕΡΓΟΤΕΛΗ, θα μας συντροφεύουν και θα μας οδηγούν:
«Όμως ο ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ δεν είναι απλά ένα σωματείο, αλλά μια ιδέα, που δεν υπάρχει τρόπος να την εμποδίσει κανείς να υπάρχει, να ακτινοβολεί, να εμπνέει και να νικά τον χρόνο».
Μίκη καλό κατευόδιο!
Το ΔΣ του ΓΣ ΕΡΓΟΤΕΛΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου