Η Μαρία Δημητριάδη για το "Εμπάργκο"

Η Μαρία Δημητριάδη για το "Εμπάργκο"

Είναι ένας δίσκος με τραγούδια πάνω σε ποίηση Άλκη Αλκαίου, από τα οποία τραγουδάω τρία. Από τρία επίσης τραγουδάει ο Μπονάτσος, δύο ο Καράλης κι ένα ο Μητσιάς κι ο Μικρούτσικος. Είναι ένας δίσκος με πολιτικά τραγούδια. Εγώ τον παρομοιάζω κάπως σαν τον πρώτο δίσκο του Θάνου, μόνο που οι στίχοι είναι περισσότερο ποιητικοί. Θέλω να πω ότι δεν είναι σαν του Μπίρμαν, τόσο άμεσοι αλλά πιο ποιητικοί.

 (...)

Ο όρος «πολιτικό τραγούδι» δεν σημαίνει τίποτα για μένα, εκτός από το ότι μιλάει για κάποια συγκεκριμένα πράγματα. Για παράδειγμα, ένα τραγούδι που μιλάει για τον Πουλαντζά ή ένα άλλο που λέει για την Τουρκία ή μια σφαγή παιδιών στο Σαλβαντόρ. Χρησιμοποίησα τον όρο «πολιτικό» για να τον συγκρίνω ακριβώς με τον πρώτο δίσκο του Θάνου. Πιστεύω ότι έχει ένα ενδιαφέρον, όπως είχε εκείνος ο δίσκος.

 (...)

Στο συγκεκριμένο δίσκο έχει αλλάξει κι ο Θάνος το στυλ των τραγουδιών, γι’ αυτό υπάρχει κι οποιαδήποτε διαφορά. Πάντα προσπαθώ να ανανεώνομαι ερμηνευτικά αλλά και τα τραγούδια μου έδωσαν τη δυνατότητα κι άλλαξα. Εγώ προσπαθώ να βάλω και ροκ στοιχεία, αλλά πού να τα βρω; Μ’ ενδιαφέρει να είμαι άνθρωπος που δεν έχει προκαταλήψεις όσον αφορά τα σύγχρονα ρεύματα. Πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή το ροκ είναι ένα σύγχρονο ρεύμα και μ’ ενδιαφέρει. Δεν μπορώ εγώ τώρα να βγαίνω και να τραγουδάω το «Βρέχει στη φτωχογειτονιά». Με τίποτα δεν μπορώ να το τραγουδήσω. Δεν εκφράζει τη σημερινή εποχή με τίποτα, παρά μια εποχή πριν 20 χρόνια και τελείωσε. Τώρα, αν υπάρχουν συνθέτες που επιμένουν να γράφουν σ’ αυτό το ύφος είναι δικό τους πρόβλημα.

 

«Το ‘Εμπάργκο’ και η Μαρία Δημητριάδη», συνέντευξη της Μαρίας Δημητριάδη στον Στάθη Παπούλια, περιοδικό Μουσική, τεύχος 53, Απρίλιος 1982, σελ. 30-31.