Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2022

Η Λιάνα Μαλανδρενιώτη για τον τελευταίο δίσκο του Γιώργου Σταυριανού







Γιώργος Σταυριανός

«Λύκε, λύκε είσαι εδώ;»




Βασίλης Γισδάκης, Δώρος Δημοσθένους, Παντελής Θαλασσινός, Πάνος Μπούσαλης



Από την πρώτη δισκογραφική του κατάθεση, το 1982, την «Έρημη πόλη», με ερμηνεία από την Μαρία Δημητριάδη, τον Ανδρέα Μικρούτσικο και τον Κώστα Θωμαΐδη, ο Γιώργος Σταυριανός σηματοδότησε τη μελλοντική μελωδική του πορεία. Με τη διπλή ιδιότητα του συνθέτη και του στιχουργού και με βασικά υλικά τη μελωδία, το βίωμα και τον στοχασμό, έγραψε πολλά τραγούδια που αγαπήσαμε και τα ακούσαμε από κορυφαίους τραγουδιστές, ανάμεσά τους: Ελένη Βιτάλη, Νένα Βενετσάνου, Γλυκερία, Γιάννης Κότσιρας, Βασίλης Λέκκας, Μανώλης Μητσιάς, Παντελής Θαλασσινός, Πάνος Κατσιμίχας, Γιώργος Νταλάρας, Δυνάμεις του Αιγαίου κ.ά. Το πρώτο πράγμα που σου κάνει εντύπωση στη μουσική του Γιώργου Σταυριανού, είτε είναι τραγούδια είτε ορχηστρικά έργα, είναι η ασυνήθιστη σταθερή και συνειδητή εμμονή του στη μελωδία και στην αισθητική, πράγμα που τον τοποθετεί στην «σχολή» Χατζιδάκι, αναφορά που δείχνει την υψηλή ποιότητα της δουλειάς του.

Η πρόσφατη συλλογή τραγουδιών του Γιώργου Σταυριανού με τίτλο «Λύκε, λύκε είσαι εδώ;» αποτελείται από έξι τραγούδια σε στίχους Κωνσταντίνου Μουδάτσου, Μάκη Τσίτα, Πάνου Μπούσαλη και του ίδιου του συνθέτη, αλλά και έξι ορχηστρικά θέματα, χαρακτηριστικό γνώρισμα στις δουλειές του σημαντικού μελωδού. Τα τραγούδια του άλμπουμ ερμηνεύουν ο Βασίλης Γισδάκης, ο Δώρος Δημοσθένους, ο Παντελής Θαλασσινός και ο Πάνος Μπούσαλης. Το πρώτο άκουσμα «Λύκε, λύκε είσαι εδώ;» με όχημα την εκφραστική φωνή του Δώρου Δημοσθένους ξυπνάει μέσα μας το ενδιαφέρον και μας αφήνει ανοιχτούς σε ήχους που θα μας ξεναγήσουν στον ξεχωριστό κόσμο του Γιώργου Σταυριανού. Αισθήματα, σκέψεις, εικόνες, βιώματα, αγωνίες, όλα άρρηκτα δεμένα και ενορχηστρωμένα σε μια μουσική προσβάσιμη οικεία και μελωδικά θεραπευτική. Ο Βασίλης Γισδάκης, ο Παντελής Θαλασσινός και ο Πάνος Μπούσαλης απόλυτα εναρμονισμένοι με τα νοήματα και τους μουσικούς στοχασμούς του συνθέτη δίνουν προσωπικά ρεσιτάλ. Ιδιαίτερα αισθαντικός ο Βασίλης Γισδάκης στο τραγούδι «Ο Αμαρτωλός». Από τα οργανικά κομμάτια ξεχώρισα το «Νοσταλγία στη Φλώρινα».

Ακούγοντας αυτό το άρτιο καλλιτεχνικά δισκογράφημα δεν μπορώ να μην σκεφθώ και τις πνευματικές προδιαγραφές του συνθέτη που φέρει συγχρόνως τις ιδιότητες του συγγραφέα και του ακαδημαϊκού δασκάλου. Γι’ αυτό Θα ήθελα να κλείσω με ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το σημείωμα του στο επιμελημένο ένθετο του δίσκου. Γράφει λοιπόν: «Από τώρα και στο εξής οι συντεταγμένες αλλάζουν. Η προσαρμογή, όσο βίαιη κι αν φαντάζει, αποτελεί την μοναδική σανίδα σωτηρίας μέσα σ’ ένα κόσμο υποταγμένο στην πανίσχυρη όσο και αδυσώπητη Θεότητα της Εξέλιξης».

Την ενορχήστρωση υπογράφουν οι: Κώστας Παρίσσης και Γιώργος Καγιαλίκος. Ο καλός ήχος του δίσκου οφείλεται στον Κώστα Παρίσση (ηχογράφηση, μίξη, mastering Studio Praxis). Artwork εξωφύλλου: Πέτρος Παράσχης. Παραγωγή: Μετρονόμος (2021).

Καλή σας ακρόαση.

Λιάνα Μαλανδρενιώτη


Οι Ακροάσεις της Εποχής, Η ΕΠΟΧΗ, 30 Ιανουαρίου 2022

Δεν υπάρχουν σχόλια: