Τάσσος, 2 χαρακτικά, 1978

 

Από το άλμπουμ 'Δέκα Επιλογές' που αποτελείται από χαρακτικά του Α. Τάσσου, δεμένα με την ποίηση του Γ. Ρίτσου και είναι αφιερωμένο στο 10ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Ριζοσπάστης, 21.05.1978

Από τη σειρά των χαρακτικών που φιλοτέχνησε ο Τάσσος για το 10 Συνέδριο του ΚΚΕ.

Ριζοσπάστης, 4 Ιουνίου 1978.

Ανδριόπουλος, "Εικόνες", 1978

Ριζοσπάστης, 11 Μαΐου 1978.

Κι ένα τραγούδι από τον δίσκο με τον μοναδικό Νίκο Δημητράτο...

Τζαβέλλας, Ζωγράφος, μπουάτ Λήδρα, 1978

 

Διαφημιστική καταχώριση, Ριζοσπάστης, 5 Μαΐου 1978.

Δημητριάδη, Μικρούτσικος, 1978

 

Συναυλίες στην Τουρκία

Μ. Δημητριάδη – Θ. Μικρούτσικος

Ο Θάνος Μικρούτσικος και η Μαρία Δημητριάδη θα πάρουν μέρος στις γιορτές που οργανώνονται στην Τουρκία για τα 15 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου ποιητή και αγωνιστή Ναζίμ Χικμέτ. Συγκεκριμένα θα δώσουν μια συναυλία αύριο 3 Ιούνη στην Κωνσταντινούπολη και μία ακόμα στην Άγκυρα. Το κύριο μέρος της συναυλίας θα αποτελέσουν τα πολιτικά τραγούδια του Μικρούτσικου σε ποίηση Χικμέτ. Οι δύο Έλληνες καλλιτέχνες αφιερώνουν τη συναυλία τους στην Κωνσταντινούπολη στη φιλία και την ειρήνη μεταξύ του ελληνικού λαού και του τουρκικού λαού, ιδανικά για τα οποία πάλαιψε ο Χικμέτ σ’ όλη του τη ζωή.

Επιστρέφοντας ο Μικρούτσικος από την Τουρκία θα ολοκληρώσει δυο μουσικές του δουλειές. Τη μουσική για τις «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη που ανεβάζει το Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο και το δίσκο του «Μουσική πράξη στον Μ. Μπρεχτ».

Ριζοσπάστης, 2 Ιουνίου 1978.

Διονύσης Σαββόπουλος, 1979

 

"Ως άνθρωπος βέβαια έχω κι εγώ τις κλίσεις μου και τις απόψεις μου κτλ. αλλά δεν πετάω και τη σκούφια μου γι' αυτό. Το βλέπω κι εγώ ότι τόσα χρόνια που γράφω υπάρχουν ορισμένα σταθερά μοτίβα στη δουλειά μου, αλλά ελπίζω ότι αυτά δεν θα μ εμποδίσουν απ' το να είμαι διαθέσιμος την επόμενη φορά που θα δω κάτι το δυνατό, δηλαδή κάτι το ωραίο. Γενικά η ιδεολογία είναι χρήσιμη για να μας φέρει μέχρι εκείνο το σημείο που μένουμε πάλι γυμνοι και αβοήθητοι. Έχω παρατηρήσει, ό,τι καλλίτερο έχω γράψε ήταν όταν έχανα τον εαυτό μου, όταν έχασκα μπροστά σε κάτι αποσβολωτικό. Αντίθετα, όταν είχα την άνεση να γράψω σε συνέπεια με τα θέματά μου και τις απόψεις μου, έβγαινε μονάχα στυλ".

"Μια συζήτηση του Δ. Σαββόπουλου με τον Περικλή Κοροβέση", Το Δέντρο, αρ. 9, Ιούλιος-Αύγουστος 1979, σελ. 101.