Μια κουβέντα με την Χρυσούλα Κεχαγιόγλου

Χρυσούλα Κεχαγιόγλου: "Η κέλτικη μουσική είναι πολύ γοητευτική και πολύ κοντινή σε εμάς"

Ξεκινώντας το Σάββατο, 9 Νοεμβρίου, η Χρυσούλα Κεχαγιόγλου γιορτάζει τα 30 χρόνια παρουσίας της στο τραγούδι, μέσα από πέντε μουσικές παραστάσεις που επιχειρούν να συνθέσουν τον πολύπλευρο χαρακτήρα της καλλιτεχνικής της πορείας. Πρώτο κομμάτι αυτού του μουσικού puzzle αποτελεί το μακροβιότερο σχήμα κέλτικης μουσικής στην Ελλάδα, οι Ιέρνις. Με αφορμή αυτή την παράσταση, είχαμε μια σύντομη κουβέντα με την εκφραστική ερμηνεύτρια.

τη συνέντευξη έλαβε ο Ηρακλής Οικονόμου

- The Puzzle Project, μαζί με τους Iernis, στο Aθηνά live, το Σάββατο 9 Νοεμβρίου. Τι ακριβώς θα ακούσουμε εκεί;

The Puzzle Project όντως, αλλά όχι μόνο με τους Iernis! Όπως προδίδει το όνομά του, το project θα αποτελείται από μικρά κομμάτια – εμφανίζομαι στη μουσική σκηνή Αθηνά Live με τα σχήματα με τα οποία συνεργάζομαι αυτόν τον τριακοστό τραγουδιστικό χρόνο. Το Puzzle είναι μια αποτύπωση της μουσικής μου πραγματικότητας την περίοδο που διανύουμε. Σε αυτήν την πρώτη παρουσίαση, το κοινό θα ακούσει παραδοσιακή κέλτικη μουσική. Τραγούδια και σκοπούς από την Ιρλανδία, τη Σκωτία, τη Βρετάνη, ακόμα και από τα Απαλάχια Όρη των ΗΠΑ.

- Για τους μη …μυημένους, μιλήστε μας για τους Iernis και για τη συνεργασία σας μαζί τους.

Οι Iernis είναι δημιούργημα δύο αδερφών που έχουν μοιράσει τη ζωή τους ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αυστραλία, των αδερφών Γαλιάτσων από τα Χανιά. Η γνωριμία τους με Ιρλανδούς και Σκωτσέζους μετανάστες στη Μελβούρνη, τους έφερε σε επαφή με αυτή τη θαυμάσια μουσική. Έφερε, επίσης, σε επαφή τους Κέλτες ακροατές με την ελληνική κουλτούρα, καθώς για χρόνια άκουγαν οι μεν τους δε στα μουσικά μαγαζιά της Μελβούρνης. Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, οι Γαλιάτσοι ζουν στην Αθήνα, όπου είχα την τύχη να συναντηθώ μαζί τους για να ηχογραφήσω δυο τραγούδια ρεμπέτικα, για ένα άλλο τους σχήμα, την Απόδημη Κομπανία. Θεώρησαν ότι η φωνή μου θα ταιριάζει στα κέλτικα και είπαμε να το προσπαθήσουμε. Αυτό το ραντεβού στα τυφλά εξελίχθηκε σε μεγάλο έρωτα, τόσο με τη μουσική όσο και με τους ανθρώπους του σχήματος. Πάνε πια σχεδόν 15 χρόνια που συνεργαζόμαστε.

- Αλήθεια, πώς έγινε η πρώτη σας συνάντηση με την παραδοσιακή κέλτικη μουσική; Και ποιοι είναι οι βασικοί σταθμοί αυτής της …συμπόρευσης;

Οι πρώτες μου συναντήσεις έγιναν μέσω… Αμερικής! Οι γονείς μου ήταν μετανάστες στον Καναδά τα χρόνια της δικτατορίας. Επέστρεψαν με δυο παιδιά και πάρα πολλούς δίσκους βινυλίου! Ανάμεσά σε άλλες μουσικές, υπήρχαν δίσκοι folk καλλιτεχνών, όπως η Joan Baez, ο Bob Dylan και άλλοι τραγουδοποιοί της γενιάς τους. Η αμερικάνικη folk ήταν τότε επηρεασμένη κυρίως από την κέλτικη μουσική, οπότε η πρώτη επαφή έγινε έμμεσα. Αργότερα, συνεργαζόμενη με τους Iernis, ήρθα σε πιο άμεση επαφή με το παραδοσιακό τραγούδι των Κελτών και τα τελευταία χρόνια το ζω καθώς εξελίσσεται, μέσω της συνεργασίας μου με Ιρλανδούς κυρίως καλλιτέχνες που είναι τώρα στα πράγματα. Είναι μια πολύ γοητευτική κουλτούρα και πολύ κοντινή σε εμάς!

- Αν δεν κάνω λάθος, έχετε καιρό να εμφανιστείτε στην Αθήνα σε δικό σας live. Πώς νοιώθετε; Και πώς προέκυψε η ανάγκη για επανένωση με το αθηναϊκό σας κοινό;

Έχω πράγματι καιρό να εμφανιστώ στην Αθήνα σε εμφάνιση όπου εγώ είμαι το κεντρικό πρόσωπο. Νομίζω ότι μόνη μου δε θα το σκεφτόμουν καν, ζω στη Σύρο τα τελευταία 3 χρόνια και το κεφάλαιο της μεγαλούπολης φαινόταν να έχει κάνει κάπως «τον κύκλο του» για μένα. Η πρόταση ήρθε από τον ραδιοφωνικό παραγωγό Μπάμπη Χριστόγλου, που δραστηριοποιείται στο χώρο του Αθηνά Live και με τον οποίο γνωριστήκαμε όταν οργανώθηκε εκεί το 6ο Φεστιβάλ Κέλτικης Μουσικής Αθηνών το 2023. Ήταν μια θαυμάσια συνεργασία την οποία θέλησε να συνεχίσει, αν ήμουν κι εγώ σύμφωνη. Ο χώρος είναι όαση για τους μουσικούς, έχει καλό ήχο, φωτισμό, είναι φτιαγμένος για να φιλοξενεί μουσικές παραστάσεις – κάτι που συναντάμε όλο και πιο σπάνια! Αποφάσισα να το κάνω με αφορμή τα 30 μου χρόνια στο τραγούδι. Σκέφτηκα ότι είναι μια ευκαιρία να ευχαριστήσω επί σκηνής όλους αυτούς τους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι εδώ και καιρό και οι οποίοι είναι για μένα μια οικογένεια. Αν είναι να αποτύχεις, καλύτερα να αποτύχεις με τους φίλους σου, γιατί έτσι μετριάζεται η αποτυχία. Αν επιτύχεις μαζί με τους φίλους σου, η επιτυχία πολλαπλασιάζεται. Και στις δύο περιπτώσεις, βγαίνεις κερδισμένος!

- Με τις αθηναϊκές συναυλίες σας γιορτάζετε 30 χρόνια παρουσίας σας στο τραγούδι. Κοιτώντας πίσω, ποιες είναι οι πιο φορτισμένες στιγμές αυτής της πορείας; Και ποια είναι τα όνειρά σας, τα «απωθημένα» σας για τα επόμενα 30;

Όσοι ασχολούνται με το χώρο, ξέρουν ότι στα 30 χρόνια πιθανότατα είναι φορτισμένα τα… 29! Είναι ένας χώρος δύσκολος, ανασφαλής, επαγγελματικά είσαι μονίμως ξεκρέμαστος, οικονομικά περνάς το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου αγωνιώντας για τα …πάγια. Δεν έχω διάθεση να παραπονεθώ όμως γιατί υπάρχει μια τεράστια ανατροπή της πλοκής στη δική μου περίπτωση. Μέσα από τη συνεργασία μου με τους Γαλιάτσους (Iernis – Απόδημη Κομπανία), ταξίδεψα στην Αυστραλία για πρώτη φορά, το 2013. Εμφανιστήκαμε σε φεστιβάλ με ομογενείς, αλλά και σε φεστιβάλ όπου δεν υπήρχαν Έλληνες επί σκηνής ή στο κοινό. Στα διεθνή φεστιβάλ πολλοί από τους συμμετέχοντες ήταν Ιρλανδοί, με συνεργάτες από όλον τον κόσμο και με ενδιαφέρον για άλλες κουλτούρες. Τους άρεσε ο τρόπος που τραγουδάω, ταίριαξε και η ιδιοσυγκρασία μας και ξαφνικά βρέθηκα μέσα σε ένα κύκλο ανθρώπων από διάφορα μέρη της γης που ήθελαν να συνεργαστούμε. Αυτό ήταν ένα σημείο καμπής για εμένα. Μου έδωσε αυτοπεποίθηση, με ενέταξε σε κύκλους με καλύτερη συμπεριφορά και σεβασμό για αυτό που είμαι και μου έδωσε ένα στόχο: Να ζω στην Ελλάδα και να δουλεύω ως τραγουδίστρια κυρίως εκτός. Είμαι πολύ μεγάλη για να ξενιτευτώ, αλλά πολύ νέα για να περιοριστώ στον μικρόκοσμο των νυχτερινών μαγαζιών.