1. μα τόσα όνειρα κι η Σελήνη τόσο νεκρή! μόνο τόσα βλέμματα αν πάνω της μένανε,
μόνο τόσα μάτια τη ματιά τους χιλιάδες χρόνια κι εκατομμύρια, δισεκατομμύρια, δισεκατομμύρια
δισεκατομμυρίων φορές εκεί ακουμπώντας, με τόση όλων των πλανητών, όλου του Σύμπαντος
νοσταλγία για εκείνη, θα έφταναν για να γυρίσει ο χρόνος ανάποδα, από το τέλος να
ξαναρχίσει προς την αρχή, να ανασταίνονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι, σε μια βραδιά
μέσα στην αρχαία Αθήνα τραγούδια σαν τα σημερινά να ξαναρχίσουν να ξανακούγονται,
τα κορίτσια στις ταράτσες με φωνές υπέροχες, οι καλύτερες ίσως κι απ’ όλες τις γενιές
τους ως σήμερα.
2. από τη Σελήνη στη Γη, τι ωραίο κι αυτό το παράξενο ταξίδι, εγώ στο διαστημόπλοιο
με τον Ιούλιο Βερν μαζί μου, με τις μορφές μας να μοιάζουν, γενειοφόροι, εγώ Γάλλος,
εκείνος Έλληνας, να βλέπουμε τη Μεσόγειο να σχηματίζεται, να λάμπει ολόκληρη χωρίς
το Αιγαίο σε πόλεμο, τη Μασσαλία πρωτεύουσα κι από τις Συρακούσες, την Κατάνια διπλοτυπία
στην Αθήνα πάνω για μια στιγμή. κι ήρωες, ήρωες πολλοί, χιλιάδες σιλουέτες, κι από
τα έργα του κάποιοι, μα προπαντός από την Ελλάδα οι συγγενείς μου όλοι. ως τον Αρίμνηστο.
3. όλο νυχτώνει πιο νωρίς, μερικές φορές κι από πριν την ανατολή του ήλιου.
παράξενο μοιάζει, αλλά δεν είναι. γιατί το μέσα πια είναι πολύ πιο δυνατό από το
έξω, οι λαβύρινθοι των σκέψεών μου πολύ πιο σκοτεινοί, ανακατεμένοι με αισθήματα
που το φως ανάγκη ποτέ δεν το είχαν, ανακατεμένοι με εικόνες που χωρίς φως το ίδιο
έντονες στην ψυχή μου πάνω στέκονται, την προστατεύουν, με προστατεύουν από των
πολλών τη σύγχρονη αδιακρισία, σε σκοτάδι μέσα ωραίο πολύ με κρατάνε, μου συμπαραστέκονται.
Τα ποιήματα είναι από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή του Σωτήρη Κακίση «Καθόλου μέσα σε όνειρο» και περιλαμβάνονται στο νέο Ημερολόγιο για το 2025 με πίνακες του Χρήστου Κεχαγιόγλου των εκδόσεων Εν Πλω.
Πηγή: https://www.andro.gr/empneusi/sotiris-kakisis-katholou-mesa-se-oneiro/
